پرکالهلکه يو يخ وهلى يخه شپه کې اور ومومييا يو ماشوم سکون په غيږ کې د خپل مور ومومييو مسافرڅه موده پس راشي خپل کور وموميلکه بدن کې څۀ مات شوى ځاي ټکور وموميداسې چې سترګو کې راوګوې خوشاله شمهد ژوند ترخو باندې پښه راکاږم پرکاله شمهتسکين مانيروال تسکین مانېروال 1. غزل 2. زما دژوندکېسه 3. پرکاله 4. غزل 5. غزل 6. غزل 7. غزل 8. غزل 9. غزل 10. غزل 11. غزل
کوئی تبصرے نہیں