دَ غنی خان بابا نظم ټولو آدب ذوقو ملګرو آؤ مینه والو ته ډالۍ ـ مینه آؤ مننه پۀ ډېر درنښت ستاسو ورور جمیل خان ( دَ لټون نه انتخاب صفحه ۴۷۱ ...
دَ غنی خان بابا نظم ټولو آدب ذوقو ملګرو آؤ مینه والو ته ډالۍ ـ مینه آؤ مننه
پۀ ډېر درنښت ستاسو ورور جمیل خان
( دَ لټون نه انتخاب صفحه ۴۷۱ نه ۴۷۵ )
(هري پور جېل ۱۹۴۸ء)
(ســــوداګر)
عـجـیـبـه دا ســـــــوداګر دے
پۀ لاس تېـغ پۀ ســـر قُــــرآن
شنــــه قُبــــا ئې دَ اِمــــام ده
کلـکې ستــــرګې دَ شېــــطان
پۀ ځیـګر لکـــه چنــــګېز دے
چلـــولي لکــــــه هــــــــــامان
پـۀ خُلـۀ خوږ دَ ګُلــو باغ دے
پـۀ زړۀ ســــخا لکـــه ډېـــران
غـړمبېـدۀ لکـه زمـــرے کــړي
غُــــــرېدۀ لکــــــه حېــــــوان
پنجې ډوبې پۀ ســرو وینـــو
ســــر ئې بـره پـۀ آســــــــمان
مـا ته وئ چې ځوانه راکـــړه
ستــا پُښتــــــو توره آؤ ننـــګ
راته وئ غېـــرت دې پرېــږده
شــــــه زمـــــــا دَ در ملنـــــګ
وئ سـر ټیټ کړه ګنې کړم به
پۀ تا مــــــلک دَ الله تنـــــــــګ
وئ زۀ هوښیـار لکه اِبلیس یم
زۀ خونــــخوار لکـــــــــه پلنګ
تۀ راکوز شـــــه ښـکته ښـکته
مــــــا له را دَ یــــار پالنـــــــګ
یا ما خُدائے کړه سـجده اوکړه
یا زمـــا آؤ ستــا دے جنــــــګ
وئ دا توره زمــــــا لاس کښې
ستـــــا دَ ژوند اِختیار زما دے
ستــــا خُمــار غېرت آؤ مینـــه
دَ دې ګوتو ښــــــکار زمــا دے
دا شمـــله دَ ننـــګ کړه ټـیـټـه
ډېـــــر تېـرۀ ګُذار زمــــــا دے
دَ فـرعـون چنـګېز وار تېر شـو
اوس راغــــلے وار زمــــــا دے
شــــه غــــــلام دَ دې غـــــلام
پۀ دۀ ډېر اعتبــار زمــــــا دے
خـاورو خټــو کښې پراتـۀ دي
چې خــوَړلے وار زمــــــــا دے
کۀ زمــا شـــــوې زمـــا ځـوانه
ګــــــــــوره دا دَ زرو تخــــــت
پاس پۀ دې دَ پاســــه کښېنـه
خوشـــــحالېږه پۀ خپل بخت
دا جامــــــونه دَ شـــــــــــــرابو
مسنــــــــــــدونــــــــه دَ زربفت
دا سپــرلے دا پېغـــلې مـــستې
ستــا دَ ســپنې ځــوانۍ وخت
دا جــنّــــت دَ عېــــــش آؤ زرو
بل خـــوا اُور دَ اُوره ســــــخت
ځوانه ځه ســـــاقي له ورشـــه
کړه دا ســــــره سینــــه بالخت
ربه څنـــــګه ســـــــــوداګر دے
څنګ ژوند اوکړم جهان واخلم
څنګ نظــــر دَ ستـــرګو ورکړم
آؤ چشمې دَ مـــــرجان واخلـم
څنـګ بهار آؤ سپوږمۍ ورکړم
دَ لعلـــــونـــــــو ډېران واخلــم
دَ دې ســرو دَ طوق بدل کښې
څنــګه دین آؤ ایمــــان ورکړم
دَ رېبــــــار دَ یرې څنـــــــــــګه
بې خودي آؤ جانان ورکــــــړم
دا دَ نُور آؤ مستۍ ډک ســــــر
پۀ ســجده کېږدم غـــــــلام ته
دَ قــصاب دَ چیچړو مینــــــــه
څنـــــګه اوښــایم خیــــــام ته
څنـــــــګ دَ بل دَ تــــــالي پاتې
کـړم چوکه دَ مستۍ جـــام ته
څنـــــــګ دلدار پۀ دُنیا ورکړم
رقیب اوخېـــــــــژووم بـام ته
دَ جانان ښائسته سـر څنــــګه
دَ فرعــــــون پۀ پڼـــو کېــږدم
نۀ دے لیــدے ســــــــــوداګره
تا دَ ســـــرې وینې غورځنـــګ
پۀ ټیټ ســـــر باندې نۀ ښائي
دا زمـــــا شمـــــله دَ ننــــــــګ
دَ سرو زرو تخت قُــــربان شـه
پۀ آزاد کنــــــد دَ ملنـــــــــــــګ
ټیټو ستـــــــرګو کښې اوچیږي
دَ سُـــــرور آؤ مستۍ رنــــــــګ
ستـا شـراب دَ زهــرو ګوټ دے
خلاصــــول کړي دَ ایمــــــــــانه
ستــــا ســـــاقي دَ چـکلې ډمــه
پۀ دوه نیمـــو پېســـو ګــــــرانه
ځه ورکېــــــږه ســـــــــــوداګره
لېوني مــــــــونږ دَ دِلـــــــدار یُو
تـــــــۀ ئې اوږے دَ لعلــــــــــونو
مـــــونږه اوږي دَ خُمـــــــــار یُو
نـۀ ئې دم نـۀ ئې دارو شتـــــــه
مــــــونږ پۀ داسې رنځ بیمار یُو
تــۀ مغــــــروره پۀ خپل زور ئې
مــونږ پۀ مینه کښې سرشار یُو
راشـــــه اوګــــــوره فرعـــــــونه
دا دوهـــــه دَ ملنــــــــــــــــــګانو
پۀ دې خــــاورو کښې خوَرې دي
کپرۍ دَ بادشـــــــــــــاهــــــــــانو
کوئی تبصرے نہیں
ایک تبصرہ شائع کریں